1885 – 1939, powieściopisarz, malarz, dramaturg, filozof. Syn malarza artysty, Stanisława, który zadecydował o tym, że chłopiec będzie uczony cyklem indywidualnym, bowiem szkoły niszczą indywidualność. Witkiewicz walczył w I wojnie światowej, choć nigdzie nie przedstawił tego doświadczenia, potem w Rosji zaczął zajmować się malarstwem portretowym. Tym ostatnim zacznie się teraz zajmować na dobre. W Zakopanem zaczną się wytwarzać zręby monadyzmu biologicznego, systemu filozoficznego Witkacego, czy koncepcja Czystej Formy: niematerialnego bodźca, który pozwalał ustanawiać pozazmysłową relację między twórcą a odbiorcą.
Witkacy był narkomanem i psychotykiem.
Jego śmierć owiana jest tajemnicą: pisarz miał popełnić samobójstwie w towarzystwie Czesławy Oknińskiej (ten wątek biograficzny wyeksploatował Stefan Chwin w Hanemannie czy Jacek Koprowicz w filmie Mistyfikacja).