Ur. 1962, skończyła psychologię. Pisarka wielokrotnie nagradzana, m.in. Nagrodą Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, Nagrodą Fundacji Kościelskich, Paszportem Polityki, Nike.
Wczesną książką Tokarczuk była E.E., opowieść o rodzącej się kobiecości, która staje się przekleństwem. Jej bohaterką jest dziewczynka obdarzona zdolnościami mediumicznymi. Wątek płci pojawia się u Tokarczuk dość często (np. w słynnej opowieści z Domu dziennego, domu nocnego o Paschalisie i Kummernis). Zagadnienia seksualności ustawia Tokarczuk w sposób wyjątkowy, odcinając się zarówno od feministek spod znaku Manueli Gretkowskiej czy Izabeli Filipiak, jak i od perspektywy konserwatywnej. Osnową dla emancypacji kobiety jest u Tokarczuk pojęcie androgynii, metafizycznego doświadczenia własnej pełni.
Pytanie o możliwą pełnię ludzkiego życia, pełni otwartej również na metafizyczny horyzont, łączy wszystkie książki pisarki. W Biegunach pojawia się to zagadnienie pojawia się w odniesieniu do kwestii podmiotowości nomadycznej, człowieka wiecznie podróżującego, ciągle w ruchu. Z drugiej strony, Bieguni to także opowieść o relacji między tym, co normalne a tym, co nienormatywne, dziwne i potworne.
Pisarce bliskie są również zagadnienia dotyczące relacji między człowiekiem a naturą. Tę problematykę rozważała w swojej ostatniej książce, Prowadź swój pług przez kości umarłych, która ma zostać zekranizowana przez Agnieszkę Holland.