1920 – 1994, powieściopisarz, poeta, scenarzysta i rysownik. Beatnik, buntownik i indywidualista, imał się różnych zajęć, ale nigdzie nie zagrzał długo miejsca. Spora część jego utworów koncentruje się wokół postaci Henry’ego Chinaski (np. Factotum, pojawia się też w Ćmie barowej Schroedera), alter ego pisarza: niepoprawnego, niestroniącego od alkoholu pisarza, poszukującego erotycznych i egzystencjalnych przygód. Bukowski pisał sporo i szybko. Niewykluczone, że to dlatego, że jego pisarstwo było w dużej mierze autobiograficzne.
Czytanie Bukowskiego jak terapia, czyli 10 cytatów dla nabrania dystansu